ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ 26 Μαΐου 2011

Print Friendly, PDF & Email

 

ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ

26 Μαΐου 2011

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη καμπή της σύγχρονης ιστορίας της χώρας μας. Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που εφαρμόζονται από την κυβέρνηση σε συνεργασία με την τρόικα (Ε.Ε.-Ε.Κ.Τ.-Δ.Ν.Τ.) έχουν οδηγήσει μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα στο ξήλωμα κατακτήσεων που το εργατικό κίνημα κατέκτησε μέσα σε διάστημα δεκαετιών. Με το πρόσχημα της κρίσης, μιας κρίσης για την οποία ως εργαζόμενοι δε φέρουμε καμία ευθύνη, μέσω της υπογραφής, εδώ και ένα χρόνο, του διαβόητου μνημονίου και των συνεχών καινούργιων απαιτήσεων που προβάλλονται μέσα από την εφαρμογή του σε τρίμηνη χρονική βάση, έχει πέσει στα κεφάλια μας μια καταιγίδα μέτρων που δεν έχει τελειωμό. Ορισμένα απ’ αυτά:

  • Οριζόντιες περικοπές στις αποδοχές μας, της τάξης του 20% και μετατροπή των δώρων σε ‘φιλοδωρήματα’ των 400 και 200 ευρώ αντίστοιχα.
  • Επιβολή αυξήσεων του ΦΠΑ κατά 4 μονάδες και αυξήσεις στα καύσιμα, τα οποία συμπαρασύρουν σε άνοδο και μια σειρά από άλλα είδη πρώτης ανάγκης.
  • Ψήφιση νέων αντιασφαλιστικών νόμων με τους οποίους προκύπτει επιβάρυνση με επιπλέον χρόνια για τη θεμελίωση σύνταξης, ειδικότερα για τις γυναίκες.
  • Ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας, κατάργηση στην πράξη των συλλογικών συμβάσεων εργασίας με την παράλληλη δημιουργία συνθηκών μεσαίωνα στο σύνολο των εργασιακών σχέσεων.

Στο χώρο της εκπαίδευσης:

  • Μείωση των δαπανών για την παιδεία στο ιστορικό χαμηλό του 2,75 %.
  • Δραστική περικοπή στη χρηματοδότησης των σχολικών επιτροπών. Ήδη τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα σχολεία για την ικανοποίηση των λειτουργικών αναγκών είναι τεράστια.
  • Ψήφιση του νόμου 3848/10, ο οποίος απορρίφτηκε στο σύνολό του από την εκπαιδευτική κοινότητα.
  • Λειτουργία των 801 Ολοήμερων με αναμορφωμένο πρόγραμμα, με ελλιπή επιστημονική τεκμηρίωση, αναπάντητα παιδαγωγικά ερωτήματα και με τα γνωστά σοβαρά προβλήματα στις κτιριακές υποδομές και στην υλικοτεχνική υποδομή.
  • Συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων με οικονομικά κριτήρια που δεν υπηρετούν παιδαγωγικούς σκοπούς.
  • Μεγέθυνση των ελαστικών μορφών εργασίας με προσλήψεις ακόμη και ωρομίσθιων συναδέλφων με 4 ώρες, ενώ προεκλογικά η σημερινή υπουργός παιδείας διακήρυττε πως θα καταργήσει τον απαράδεκτο θεσμό του ωρομίσθιου.

Από την άλλη μεριά, ενώ το σύνολο του εργατικού κόσμου στενάζει κάτω από το βάρος όλων αυτών των μέτρων, η φοροδιαφυγή συνεχίζεται σε προκλητικά υψηλά επίπεδα, η αισχροκέρδεια στην αγορά καλπάζει, οι τράπεζες «δέχονται» οικονομικά πακέτα στήριξης από την κυβέρνηση, χωρίς να τροφοδοτούν την αγορά ούτε με ένα ευρώ και οι πολιτικοί καθώς και ο περίγυρός τους (σύμβουλοι, συνεργάτες, υπάλληλοι βουλής) έχουν αυτοεξερεθεί από τα μέτρα λιτότητας.

Το μίγμα είναι εκρηκτικό και στον ορίζοντα δε σκιαγραφείται η παραμικρή αχτίδα φωτός, όσο αυτή η πολιτική που επιτίθεται στα ευρύτερα λαϊκά στρώματα συνεχίζεται. Ενώ πλέον είναι ‘κοινό μυστικό’ ότι τα νούμερα όπως είχαν υπολογιστεί πριν την υπογραφή του διαβόητου μνημονίου ‘δε βγαίνουν’, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να καταθέσει το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα για την τριετία 2012-15, όπου εκτός από τα νέα μέτρα που θα ανακοινωθούν, πάντα προς το χειρότερο, θα ιδιωτικοποιηθούν και μια σειρά από ΔΕΚΟ στρατηγικού χαρακτήρα που επιτελούν σημαντικό έργο με άμεσο αντίκτυπο στο κοινωνικό σύνολο (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΟΤΕ, κ.α.). Οι επιχειρήσεις αυτές θα παραδοθούν σε ιδιώτες μέσα σε συνθήκες κρίσης ‘αντί πινακίου φακής’. Και σαν να μην φτάνουν όλα αυτά, διάφορα κυβερνητικά στελέχη που ψήφισαν αγόγγυστα το μνημόνιο παρουσιάζονται στα μέσα ενημέρωσης σαν υπερασπιστές του «φτωχού εργάτη», του «καλαθιού της νοικοκυράς» και του «εθνικού πλούτου» δυστυχώς υποτιμώντας για μια ακόμη φορά τη νοημοσύνη του λαού, που θεωρούν ότι δεν είναι τίποτε άλλο γι’ αυτούς παρά… ψηφοφόροι!!!

Απέναντι σ’ αυτήν την εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, και σ’ ότι πρόκειται να ακολουθήσει ακόμα, οι ευθύνες όλων μας είναι τεράστιες. Είναι η ευθύνη που προκύπτει από την υποχρέωση της συμμετοχής στο μαζικό κίνημα. Περιθώρια για ολιγωρίες δεν υπάρχουν και ο αγώνας δεν μπορεί να γίνει μέσα από το σπίτι μας. Ιστορικά οι εργατικοί αγώνες είχαν αποτελέσματα, όταν θεωρούνταν δεδομένα, η μαζικότητα στη συμμετοχή, η στράτευση στην ικανοποίηση των στόχων που τίθενται και η βάση της συνεννόησης χωρίς την οποία δεν μπορεί να γίνει τίποτα. Η καπηλεία της αγωνίας των συναδέλφων δεν επιτρέπεται από κανέναν, όλοι θα κριθούμε από τη στάση μας και όχι από ταμπέλες του τύπου συμβιβασμένος-ασυμβίβαστος, που με κοντόφθαλμο τρόπο καλλιεργούν ορισμένοι. Εδώ εντοπίζονται και οι ιστορικές ευθύνες του συνδικαλιστικού κινήματος, το οποίο είναι υποχρεωμένο να ξεπεράσει τις παθογένειές του και να στηρίξει ουσιαστικά τον εργαζόμενο σ’ αυτήν τη δύσκολη ιστορική συγκυρία.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

είναι απαραίτητο να προτάξουμε τα συμφέροντα του κλάδου και των εργαζομένων και να ξεπεράσουμε αγκυλώσεις του παρελθόντος, να βάλουμε όλοι πλάτη, ώστε να αποτρέψουμε τη συνέχιση αυτής της αδιέξοδης πολιτικής που φορτώνει για μια ακόμη φορά τα βάρη στους εργαζόμενους, μισθωτούς και συνταξιούχους.

Ως εδώ και μη παρέκει.

Χωρίς να απεμπολούμε κανένα από τα δίκαια διαχρονικά αιτήματά μας, στην παρούσα συγκυρία διεκδικούμε:

· Αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 5% του προϋπολογισμού, άμεση κάλυψη των λειτουργικών

αναγκών των σχολείων από τον κρατικό προϋπολογισμό

· Δωρεάν εκπαίδευση για όλα τα παιδιά του ελληνικού λαού

· 1400 ευρώ καθαρά στο νεοδιόριστο, επιστροφή των αποδοχών που περικόπηκαν καθώς και του 13ου

και 14ου μισθού, αφορολόγητο ίσο με τις αποδοχές του πρωτοδιοριζόμενου

  • Συνέχιση της λειτουργίας των διδασκαλείων με παράλληλη αναδιάρθρωση του προγράμματος σπουδών
  • Ουσιαστική και διαρκής επιμόρφωση όλων των εκπαιδευτικών
  • Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων
  • Πλήρης ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη για όλους
  • Ολοήμερο σχολείο σύμφωνα με τις θέσεις του κλάδου, θέσπιση μόνιμων θέσεων για τους συναδέλφους που απασχολούνται μέσω ΕΣΠΑ
  • Δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή με θεσμική θωράκιση του ωραρίου και της οργανικότητας των νηπιαγωγείων
  • Κάλυψη των λειτουργικών κενών με μόνιμους διορισμούς και στις ΣΜΕΑΕ
  • Να γίνει τώρα ο διαγωνισμός ΑΣΕΠ για την ειδική αγωγή
  • Κατάργηση του επαίσχυντου θεσμού της ωρομισθίας

Λέμε όχι:

  • Στην αξιολόγηση-χειραγώγηση, στη σύνδεση μισθού-παραγωγικότητας
  • Στο σχολείο της αγοράς
  • Στις ελαστικές σχέσεις εργασίας
  • Στο διευθυντή-αξιολογητή-μάνατζερ
  • Στη μείωση των αρμοδιοτήτων του Συλλόγου Διδασκόντων

Σας καλούμε όλες και όλους να συμμετέχουμε με μαζικότητα στους αγώνες που έρχονται…

Με δύναμη και αποφασιστικότητα μπορούμε να πετύχουμε τους στόχους μας

 

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail
No comments yet.

Αφήστε μια απάντηση