Σχετικά με τη θεσμοθέτηση της 2χρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης και τις ρυθμίσεις και δηλώσεις του Υπ. Παιδείας # Δήλωση «πυθία» ή προαναγγελία λειτουργίας μέρους της δημόσιας υποχρεωτικής εκπαίδευσης στους Δήμους ;

Print Friendly, PDF & Email

ΑΠ : 22/ 18-2-2018                   Προς:  ΔΟΕ,  συλλόγους ΠΕ και ΕΛΜΕ, τα μέλη

 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Κ. Γαβρόγλου – ΑΠΕ/Σάββατο 10 Φεβρουαρίου 2018, 08:49:57

ΕΡ: Για τη νέα χρονιά, περιμένουμε κάτι καινούριο στα σχολεία;

ΑΠ: Προχωράμε στη οργάνωση της δίχρονης προσχολικής εκπαίδευσης στην οποία προφανώς αποκλειστική ευθύνη θα έχουν οι νηπιαγωγοί και η οποία θα ολοκληρωθεί σε όλους τους Δήμους σε βάθος τριετίας. Οι μαθητές από του χρόνου δεν θα πληρώνουν τα ξενόγλωσσα βιβλία στο λύκειο. Και για τη β’ λυκείου, θα έχουμε δυο δίωρα την εβδομάδα, μετά το μάθημα, διδασκαλία ξένης γλώσσας. Που, αν δεν συμπληρώνουν αριθμό στο σχολείο τους, θα πηγαίνουν σε κάποιο γειτονικό σχολείο.

Επισημαίνουμε: 

Ο Υπ. Παιδείας για άλλη μια φορά εξαγγέλλει την 2χρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή σε βάθος 3ετίας σε όλους τους δήμους της χώρας. Ωστόσο για άλλη μια φορά βλέπουμε τη διγλωσσία και την προσεκτική προσπάθεια παραπλάνησης και απόκρυψης τελικά των πραγματικών προθέσεων του Υπουργείου για το θέμα καθώς αφήνει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα.

Η συνέντευξη του αυτή έρχεται την ώρα που στο άρθρο 33 του ν/σχέδιο για την ίδρυση του Πανεπιστήμιου Δυτικής Αττικής προβλέπει την έναρξη της καθιέρωσης της 2χρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής.

  • Πέρα από τη διαφωνία μας για το γεγονός ότι η θεσμοθέτηση προβλέπεται ΟΧΙ ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΚΑΘΟΛΙΚΗ αλλά με ανοιχτό χρονικό ορίζοντα – δεν προβλέπεται ρητά ούτε αυτό που εξαγγέλλει ο υπουργός περί 3ετίας αλλά παραπέμπει σε πρόταση του Δ/ντή εκπαίδευσης και του περιφερειακού και σε κοινή υπουργική απόφαση Υπ Παιδείας και υπ. Οικονομικών
  • Πέρα από το γεγονός ότι στην ουσία η θεσμοθέτηση συνδέεται με την προϋπόθεση να μην προκύπτει «δαπάνη για το δημόσιο» – δηλαδή μας λέει η κυβέρνηση ότι θα εφαρμοστεί χωρίς ούτε ένα ευρώ για διορισμούς νηπιαγωγών και για υποδομές (δημόσια κτίρια κλπ) – δηλαδή αν υπάρχει μεγάλος αριθμός παιδιών σε κάποιες περιοχές θα συνεχίζεται η σημερινή κατάσταση αενάως ; αν σε μια περιοχή που προχωρήσει η υποχρεωτικότητα και αυξηθούν τα παιδιά ηλικίας 4-5 και χρειάζονται δαπάνες (κτίρια και νηπιαγωγοί) η υποχρεωτικότητα θα είναι στον αέρα ;
  • Δεν προβλέπει ρητά ότι στην περίοδο μέχρι την ολοκλήρωση της υποχρεωτικότητας -της οποίας  ο χρόνος είναι απροσδιόριστος- για τις περιοχές που ξεκινάει η δίχρονη- η εγγραφή όλων των παιδιών στο δημόσιο Νηπιαγωγείο για τις ηλικίες 4-6 είναι  αποκλειστική και δε θα υπάρχει δικαίωμα επιλογής των γονιών ανάμεσα στο  Νηπιαγωγείο και σε παιδικό σταθμό. Δε θα λειτουργεί δηλαδή παράλληλο δίκτυο στους δήμους που θα βεβαιώνει την υποχρεωτική φοίτηση.

 

Ενώ  ο υπουργός Παιδείας δίνει την εντύπωση ότι έχει υιοθετήσει και δρομολογήσει το αίτημα για ένταξη όλων των παιδιών 4-6 χρονών στην 2χρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και εκπαίδευση αποκλειστικά στο δημόσιο Νηπιαγωγείο ταυτόχρονα αφήνει ένα παράθυρο.

Τι πραγματικά δηλώνει στη συνέντευξή του στο ΑΠΕ ;

«Προχωράμε στη οργάνωση της δίχρονης προσχολικής εκπαίδευσης στην οποία προφανώς αποκλειστική ευθύνη θα έχουν οι νηπιαγωγοί…»

 

Το αποκλειστικά στο δημόσιο Νηπιαγωγείο που ανήκει στο Υπ Παιδείας γίνεται «αποκλειστική ευθύνη» στους νηπιαγωγούς !

Δηλαδή θα μπορεί να παρέχεται η υποχρεωτική δίχρονη και από τμήματα νηπιαγωγείων που θα λειτουργούν στους βρεφονηπιακούς σταθμούς αρκεί να τα αναλαμβάνουν αυτά νηπιαγωγοί!!!

Ενισχυτικά σ αυτή την κατεύθυνση επισημαίνουμε δύο άρθρα του 1566/1985 που ΔΕΝ καταργούνται και ενισχύουν τους κινδύνους για ύπαρξη διπλού δικτύου σε δήμους και Α΄ βάθμια εκπαίδευση στα πλαίσια της σταδιακής προώθησης της αποκέντρωσης της εκπαίδευσης.

Ο 1566/1985 στο άρθρο 2, παρ.1 αναφέρει:
Διάρθρωση και βαθμίδες της εκπαίδευσης – Παροχές
1. Η πρωτοβάθμια εκπαίδευση παρέχεται στα νηπιαγωγεία και στα δημοτικά σχολεία. Τα νηπιαγωγεία μπορούν να εντάσσονται και σε κέντρα, στα οποία λειτουργούν μαζί με κρατικούς παιδικούς σταθμούς (παιδικά κέντρα).
Και παρακάτω στο άρθρο 3, παρ. 2 συνεχίζει ακόμα χειρότερα:
2. Η προσχολική αγωγή παρέχεται σε νηπιαγωγεία που λειτουργούν είτε ως ανεξάρτητα είτε μέσα σε παιδικά κέντρα. Η διεύθυνση των παιδικών κέντρων, η στελέχωσή τους με το απαραίτητο προσωπικό και κάθε σχετικό θέμα με τη λειτουργία τους ανήκει στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Η τοποθέτηση νηπιαγωγών στα νηπιαγωγεία που λειτουργούν μέσα στα παιδικά κέντρα, η υπηρεσιακή κατάσταση, η εξέλιξη των νηπιαγωγών και η εκπαιδευτική λειτουργία των νηπιαγωγείων αυτών ανήκει στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.

Η μη κατάργησή των άρθρων αυτών αφήνει διάπλατες τις πόρτες της συνύπαρξης του διπλού δικτύου για το νηπιαγωγείο σε συνθήκες υποχρεωτικότητας!

Τα άρθρα αυτά και η δήλωση Γαβρόγλου αντί να επιβεβαιώνει την ικανοποίηση του πάγιου εδώ και δεκαετίες αιτήματος του εκπαιδευτικού και εργατικού κινήματος για θεσμοθέτηση της 2χρονης υποχρεωτικής αγωγής και εκπαίδευσης για όλα τα παιδιά από 4-6 χρονών κάνει ακριβώς το αντίθετο. Λέει ότι μπορεί να παρέχεται κομμάτι της υποχρεωτικής εκπαίδευσης από δομές που θα λειτουργούν έξω από την αποκλειστική ευθύνη του Υπ. Παιδείας του δημόσιου Νηπιαγωγείου.  Δηλαδή υποκρύπτει ότι θα συνεχίσει η παράλληλη λειτουργία – παρακολούθηση προνηπίων στους βρεφονηπιακούς σταθμούς όπως σήμερα και η υποχρεωτική φοίτηση παιδιών 4-5 χρόνων θα μπορεί να παρέχεται από τους δήμους.

Αυτό το ενδεχόμενο όχι μόνο δεν ικανοποιεί το αίτημα του εκπαιδευτικού κινήματος αλλά αποτελεί τεράστια οπισθοδρόμηση. Είναι γνωστή η προσπάθεια κυβερνήσεων – ΕΕ και ΟΟΣΑ να προωθήσουν την “αποκέντρωση” και τη μεταφορά της λειτουργίας της  εκπαίδευσης σε περιφερειακό επίπεδο και με απόσπαση της αποκλειστικής ευθύνης από το Υπ Παιδείας. Αυτή η προσπάθεια έχει κάνει διάφορες απόπειρες στο παρελθόν σε διάφορες διαφημισμένες μεταρρυθμίσεις αλλά σταμάτησε από τη δράση του εκπαιδευτικού κινήματος. Θυμίζουμε τους νόμους για την αποκέντρωση 2228 και 2240 του ΄94 – ΄95 των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ.

Σήμερα μπαίνει ξανά στην ημερήσια διάταξη ως αποτέλεσμα των συμφωνιών κυβέρνησης – ΕΕ – ΟΟΣΑ με το συμπληρωματικό Μνημόνιο για την εκπαίδευση. Η περίφημη αυτονομία της σχολικής μονάδας που προτάσσεται, ενδεχομένως θα μπορεί να πάρει διάφορες μορφές αρκεί να απαλλάσσεται το κράτος – Υπ. Παιδείας από την αποκλειστική ευθύνη για τη λειτουργία δομών που θα την παρέχουν (άρα και από το κόστος – χρηματοδότηση, τις προσλήψεις προσωπικού, την εξασφάλιση – δημιουργία δημόσιων δομών – κτιρίων – υλικοτεχνικής υποδομής κλπ).

Άλλωστε, η αναγκαιότητα της ένταξης των παιδιών 4 ετών στο δημόσιο νηπιαγωγείο προκύπτει κι από το γεγονός ότι θα μειώσει τις όποιες ανισότητες στην εκπαίδευση των προνηπίων και θα εξασφαλίσει την ομαλή μετάβασή τους στο Δημοτικό Σχολείο ενώ η έγκαιρη διάγνωση και παρέμβαση στην ηλικία αυτή, συμβάλλει καθοριστικά στην εκπαιδευτική πορεία των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, κάτι που οφείλει η πολιτεία να το λάβει σοβαρά υπόψη της. Στα Δημόσια Νηπιαγωγεία παρέχεται αντισταθμιστική αγωγή, υπάρχουν δομές (Ειδικά νηπιαγωγεία, Τμήματα Ένταξης και Παράλληλης στήριξης κ.ά.) για υποστήριξη των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, δομές που απουσιάζουν από τους παιδικούς σταθμούς.

Ενδεχόμενη θεσμοθέτηση υποχρεωτικότητας για τα προνήπια από φοίτηση στους βρεφονηπιακούς σταθμούς δε θα σημάνει μόνο την ταφόπλακα στην προοπτική μόνιμων διορισμών νηπιαγωγών αλλά αντίθετα τη συνέχιση και χειροτέρευση των ελαστικών μορφών απασχόλησης με συμβασιούχους κάθε μορφής (προγράμματα ΕΣΠΑ, ωφελούμενους κλπ) που ισχύουν στους δήμους και θα επεκταθούν για τις/τους νηπιαγωγούς στην εκπαίδευση. Θα ανοίξει το δρόμο για την επέκταση των Vouchers- απαίτηση του μοντέλου εκπαίδευσης του ΟΟΣΑ – σε μέρος της υποχρεωτικής εκπαίδευσης με δυνατότητα επέκτασης σε όλο το νηπιαγωγείο και στη συνέχεια στο δημοτικό.

Αυτή η προοπτική – που επανέρχεται με τη νέα δήλωση του Υπ. Παιδείας – πρέπει να βάλει σε εγρήγορση το εκπαιδευτικό κίνημα. Όσο δεν ξεκαθαρίζει ρητά το Υπ. Παιδείας ότι η 2χρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και εκπαίδευση θα παρέχεται αποκλειστικά από το δημόσιο νηπιαγωγείο και θα πάψει η λειτουργία παράλληλου δικτύου στους δήμους η θετική υποδοχή των ρυθμίσεων του υπουργείου είναι παραπλανητική. 

Αυτό οφείλει να απαιτήσει και η ΔΟΕ από το Υπ. Παιδείας και να εντάξει τα αιτήματα για το νηπιαγωγείο και τις/τους νηπιαγωγούς στα συνολικά αιτήματα και τον αγώνα με άμεση προκήρυξη πανεκπαιδευτικής απεργίας στις 2 Μάρτη για τα ζητήματα των διορισμών και των αναπληρωτών, την αποτροπή της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης κυβέρνησης – ΕΕ – ΟΟΣΑ και την αποκατάσταση μισθών αξιοπρέπειας για τους εκπαιδευτικούς με αυξήσεις και κάλυψη των απωλειών.

Σε κάθε περίπτωση το εκπαιδευτικό κίνημα για το νηπιαγωγείο συνδεδεμένο με τα γενικότερα αιτήματα διεκδικεί :

  • Άμεση θεσμοθέτηση της 2χρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης αποκλειστικά στο δημόσιο νηπιαγωγείο με ενιαίο 12χρονο δημόσιο, υποχρεωτικό και δωρεάν σχολείο στα πλαίσια της ενιαίας 14χρονης εκπαίδευσης
  • Ακύρωση οποιασδήποτε προσπάθειας υπαγωγής των νηπιαγωγείων και της εκπαίδευσης στους Δήμους.
  • Γενναία κρατική χρηματοδότηση : για Μόνιμους διορισμούς (νηπιαγωγών και όλων των εκπαιδευτικών) και μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών, για το καθολικό δικαίωμα στη μόρφωση όλων των παιδιών. Για Εξασφάλιση-δημιουργία δημόσιων δομών – κτιρίων – υλικοτεχνικής υποδομής για νηπιαγωγεία και σχολεία που θα καλύπτουν όλες τις ανάγκες. Όχι στα vouchers στη δημόσια εκπαίδευση
  • Αξιοπρέπεια στο μισθό και στη δουλειά των εκπαιδευτικών.
Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail